سازي است كه مانند سنتور توسط ضربۀ چكش بر روي سيم به صدا در ميآيد.
پيانو جعبۀ بسيار بزرگي است كه به دو شكل مختلف ساخته شده است يكي آن كه در فارسي به نام «پيانو رويال» مصطلح شده،كه عبارت است از جعبۀ بزرگ سه ضلعي، بر روي سه پايۀ قطور، و سيمها به طور افقي در داخل جعبه كشيده شدهاند و چكشها از زير به سيمها برخورد ميكنند، و ديگريكه جعبۀ آن كوچكتر و قائم است و سيمها عمودي و از پائين به بالا قرار گرفتهاند، در اين يك چكشها از جلو به سيمها ضربه ميزنند. براي هر صوت پيانو يك چكش، يك شستي و يك دستگاه وصل كنندۀ آنها و (مانند سنتور) سه سيم در ناحيۀ زير، دو سيم در ناحيۀ بم و يك سيم كلفت در ناحيۀ خيلي بم براي هر صوت تعبيه شده است.
در ضلع جلوي نوازنده رديف شستيها قرار دارد. هر شستي به ياري مكانيسم مخصوصي در داخل پيانو به چكش متصل است كه با كوبيدن روي شستي، چكش نيز به سوي سيم مربوط پرتاب شده، به آن برخورد كرده آن را به ارتعاش وا ميدارد و خود كمي به عقب بر ميگردد تا مانع ادامۀ ارتعاش سيم نشود.
به مجرد آن كه انگشت نوازنده از روي شستي برداشته شود، نمد خفه كن به سيمها ميچسبد و سيم مرتعش را از ارتعاش باز ميدارد.
جلوي پاهاي نوازنده دو يا سه پدال تعبيه شده، پدال سمت راست، مانع كار دستگاه خفه كن ميشود. در نتيجه سيم مربوطه، حتي پس از برداشتن انگشت از روي شستي، به ارتعاش ادامه ميدهد تا به تدريج خود به خود از ارتعاش بازماند. پدال سمت چپ سبب ميشود كه نواري از نمد بين سيم و چكش بر روي سيم، صوتي خفه و كم صدا ايجاد كند. در پيانوهاي سه پداله، پدال وسط نيز مجموعاً چكشها را كمي به راست ميراند تا چكش كوبنده فقط به يكي از سيمهاي سه گانۀ همكوك برخورد كند.
اين عمل موجب «ظريف شدن و كم صدائي» صوت حاصل ميگردد. وسعت صداي پيانو عبارتست از هفت اكتاو يا كمي بيشتر، به علت بزرگي وسعت صداي پيانو، نت نويسي آن بر روي دو حامل صورت ميگيرد، كه معمولاً حامل زيرين (حامل بم يا كليد «فا») براي اجرا با دست چپ و حامل بالايي (حامل زير با كليد «سل») براي اجرا با دست راست اختصاص يافته است.